Biografie

Els van Gelderen-Boissevain, Deventer, 1948

Toen ze in 2002 ophield met werken, begon schilderen van sociale hobby in snel tempo een steeds belangrijker deel van haar leven te worden; sindsdien volgde ze diverse workshops en cursussen en sinds een aantal jaren schildert ze met heel veel plezier bij Keimpe van der Kooi uit Onnen, op een vaste dag met een vaste groep (De Kunstbaan). Alles bij elkaar schildert ze het grootste deel van haar werk, dat inmiddels uit honderden schilderijen en tekeningen bestaat, in haar atelier in het huis op het platteland, waar ze al meer dan 40 jaar met haar man woont. Het medium waarin ze zich in haar schilderijen bij voorkeur uitdrukte was acryl, maar ook het werken met potlood, houtskool, krijt, inkt en gemengde technieken geeft haar veel plezier. Op dit moment schildert ze bij voorkeur met olieverf, hoewel nog steeds ook graag met acryl en andere technieken.

Ze legt bij voorkeur mensen vast, het liefst jonge (puur) of oude (doorleefd), en maakt regelmatig portretten in opdracht. Daarnaast schildert ze graag dieren (ook hier portretten in opdracht), en in mindere mate landschappen, stillevens, stadsgezichten en een enkel abstract.
Haar drijfveren zijn het plezier hebben in het ambachtelijk bezig zijn, het experimenteren met nieuwe stijlen/technieken en het vast willen leggen van iets dat haar raakt. Wát haar precies raakt in een onderwerp vindt ze moeilijk in woorden uit te drukken, maar zo lang ze kwast, paletmes, potlood of houtskool tot haar beschikking heeft zijn woorden ook niet nodig. Ze schildert naar de werkelijkheid, maar vaker nog wordt ze geïnspireerd door foto’s die ze zelf maakt of door foto’s van anderen die haar hebben getroffen. Onderwerp, kleurgebruik, stijl en compositie zijn bijna altijd intuïtief, maar worden door haar soms ook bewust ondergeschikt gemaakt aan hetgeen ze tot uitdrukking wil brengen. Dit alles resulteert in schilderijen die qua sfeer het gekenmerkt worden door de begrippen realistisch en/of impressionistisch.

Sinds een aantal jaren is ze ook enthousiast bezig met het werken in klei (via Marjan Schaap uit Groningen), het liefst maak ze ook daarmee portretten. Meestal zijn dat koppen, maar ook wel mensen ten voeten uit of heel soms kleine groepen. Ze experimenteert daarbij ook wel eens met karikaturale koppen of bas-reliëfs. Inmiddels heeft ze vele tientallen beelden op haar naam staan.

Hoewel ze het druk heeft met veel niet-artistieke activiteiten exposeert ze toch een aantal malen per jaar, zowel in Nederland als in Duitsland.

In de folder Zijdelings zijn sommige schilderijen voorzien van gedichten die haar man daarbij heeft gemaakt.